Με το πέρασμα από το δημοτικό στο γυμνάσιο, ή ακόμα και στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού, οι περισσότεροι γονείς αντιμετωπίζουν τα πρώτα δείγματα ανεξαρτησίας του παιδιού. Οι μαθητές δε θέλουν πια έλεγχο και οι γονείς νιώθουν ότι πλέον δεν μπορούν να ελέγχουν είτε επειδή δεν επαρκούν οι γνώσεις τους ή επειδή δεν έχουν χρόνο. Φυσικά, όσο πιο εξαρτημένη από τους γονείς ήταν η μελέτη ως τώρα τόσο πιο δύσκολο θα είναι να συνηθίσει ο μαθητής να μελετά μόνος του σωστά και υπεύθυνα. Ο απογαλακτισμός θα πρέπει να γίνει σταδιακά και για το πρώτο διάστημα οι γονείς θα πρέπει να διατηρούν μια πολύ στενή επικοινωνία με το σχολείο και τους καθηγητές του παιδιού, ώστε να παρακολουθήσουν την επίδοσή του. Αν η επίδοση πέφτει ραγδαία και ο μαθητής δε μελετά αλλά «χαζεύει», θα πρέπει να βρούμε θετικούς τρόπους να τον βοηθήσουμε στην προσπάθεια αυτή. Με αυτό εννοούμε ότι θα πρέπει να συζητήσουμε μαζί εξετάζοντας τι δεν κάνει μόνος του ο μαθητής και γιατί, έτσι ώστε να του δείξουμε τρόπους να το κάνει, πάντα σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς. Είναι σημαντικό να αποφύγουμε να χρησιμοποιήσουμε σκληρή γλώσσα και προσβλητικά επίθετα τα οποία θα μειώσουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού μας και θα το στρέψουν μακριά από τη μελέτη. Αντίθετα θα πρέπει να του δείξουμε εμπιστοσύνη και να του αποδείξουμε ότι το στηρίζουμε. Στο σχολείο μας πιστεύουμε ότι η μελέτη ανήκει στον μαθητή και είναι δική του ευθύνη. Ο γονέας μπορεί να είναι συμπαραστάτης, υποστηρικτής, επιβλέπων αλλά δε θα πρέπει να είναι αυτός που κάνει τη μελέτη ούτε αυτός που διδάσκει.
Πώς ξέρω ότι το παιδί μου μελετάει στο σπίτι;
